بخشی از متن دانلود فایل های word مقاله بررسي تغييرات کيفيت هواي شهر تبريز از نظر غلظت آلاينده PM10 با تأکيد بر شاخص AQI و ارتباط آن با روند کاهش سطح آب درياچه اروميه در سال هاي 90-1387 :
سال انتشار : 1395
تعداد صفحات :13
زمینه و هدف: ذرات از آلاینده های اصلی از دیدگاه مخاطرات بهداشت عمومی، سلامتی و همچنین زیست محیطی می باشد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی روند ماهانه، فصلی، سالانه PM10 و تعیینمیزان تغییرات کیفیت هوای شهر تبریز با تکیه بر شاخص AQI و ارتباط آن با خشکی دریاچه ارومیه در سالهای90-1387، بهمنظور تدوین برنامهای دانش بنیان در جهت مدیریت کنترل ریزگرد میباشد. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی است. دادههای مربوط به غلظت PM10 از سازمان محیط زیست شهر تبریز و دادههای مربوط به تغییرات سطح دریاچه ارومیه از سازمان هواشناسی استان آذربایجان غربی جمعآوری شد. سپس دادهها براساس سال، فصل، ماه و شاخص کیفیت هوا بررسی و رابطه تغییرات سطح دریاچه ارومیه با غلظت آلاینده توسط نرم افزار ver.21 SPSS تحلیل شد. یافته ها: تغییرات غلظت PM10 در این چهار سال اختلاف معناداری داشته ولی روند ثابتی نداشته است، بهطوری که در سال 87 غلظت آن 70±13/86 و در سالهای 88، 89 و90 بهترتیب به 73± 69/92، 42± 40/87 و87/60± 63/83 میکروگرم بر مترمکعب بوده است. فصول بهار و زمستان و ماه های اردیبهشت و اسفند به ترتیب با 57/95، 81/88، 01/98، 18/103میکروگرم بر مترمکعب بالاترین میزان ذرات را داشتهاند. نتیجه گیری: در طی سالهای 1390-1387، در بین ماه های سال، اسفند و در بین فصول، بهار و زمستان بدترین کیفیت هوا را از نظر آلاینده PM10داشتند که به دلیل شرایط جوی در زمان های یاد شده از یک سو و شرایط ویژه دریاچه ارومیه از نظر خشکی و ورزش بادهای غالب از طرف دریاچه به شهر تبریز از سوی دیگر میباشد. لذا چندین عامل در افزایش میزان ریزگردها، به‌خصوص ذرات خطرناک نمک تاثیر دارند که نیاز به مدیریت یکپارچه در جهت کاهش این آلاینده وجود دارد.
