بخشی از متن دانلود فایل های word مقاله مقايسه کاربرد روش مدلسازي بيزين و روش‌هاي تصميم گيري چند معياره در ارزيابي ريسک محيط زيستي سدها (مطالعه موردي: سد طالقان) :
سال انتشار : 1396
تعداد صفحات :22
زمینه و هدف: ارزیابی ریسک محیط زیستی (ERA) ابزاری مهم در راستای دستیابی به توسعه پایدار به شمار میرود. هدف از این تحقیق کاربرد روش مدلسازی بیزین مبتنی بر ساختار سلسله مراتبی به منظور اولویت بندی، ارزیابی و ارائه راهکارهای مدیریتی به جهت کاهش خطرات ناشی از ریسکهای محیط زیستی سد طالقان میباشد. روش بررسی: در روش اول ارزیابی ریسک محیط زیستی سد طالقان با استفاده از شبکه بیزین(BN) و بهره گیری از نرم افزارNetica صورت پذیرفت.به منظور مقایسه نتایج حاصل از این روش با روشهای متداولی چون روشهای تصمیم گیری چند معیاره (MCDM)، ارزیابی ریسک محیط زیستی سد طالقان با روش MCDM و بهره گیری از نرم افزارExpert Choice نیز صورت پذیرفت. یافته‌ها: بر اساس نتایج این تحقیق، در میان توزیعهای احتمالاتی گره تصمیم BN، تغییر کاربری اراضی، اثر بر جمعیت و فرسایش و رسوبگذاری مهمترین ریسکها هستند و آلودگی، لرزهخیزی، سیلاب، گردشگری و آسیبپذیری اکولوژیکی در اولویتهای بعدی میباشند. بحث و نتیجه‌گیری: BNs به عنوان روشی جدید با دارا بودن مزیتهایی چون در نظر گرفتن روابط بین متغیرها و شرایط عدم قطعیت از مدلهای انعطاف پذیر با توانایی بالا در ERA محسوب میشوند. از اینرو به منظور دستیابی به یک راه حل جامع برای بررسی مسائل پیچیدهای چون ERA پروژههای عمرانی از جمله سدسازی، بکارگیری BNs میتواند از کارایی بالایی برخوردار باشد
